دلم گرفته بود
سر ریسمانی را که با آن تو را دار ...
زدند ... زیر گریه
کودکان شیلیایی،
: شیمیایی ... یکی فریاد زد و
جنگ شروع شد
یا امام ِ هشتمــ ... ـین سال بود که زیر پاهایم سر خورد
صندلی
و افتادم
...
...
..
.
کسی خبرم را نگرفت و
تنها کودکان ِ سنگسر
به سرم سنگ زدند
و سنگر گرفتند
و قهوه سفر
خبر می‌داد
رفتم و رفتم و رفتم و
پشت این‌همه سال، تو را گریه کردم
تا برگردی
از جنگ
از سفر و همه‌ی راه‌هایی که ما را از هم جدا می‌کند
تا دلم
باز شود
گره‌ی ریسمانی که تو را از آن آویزان کردند
تا خشک شوی.

آنلاین با تمام ضعف‌هایش تقدیم به عباس عزیزم
قربانت: انارام